Basoak

Euskal Herriko lurraldea baso oparo eta anitzek estaltzen dute, klima atlantikoak eta mendialdeek baldintza ezin hobeak sortzen baitituzte zuhaitz espezie askorentzat. Antzina, basoak lur eremuaren gehiengoa hartzen zuten, baina gizakiaren jarduerek eraldatu egin dute paisaia, hala ere, oraindik naturgune harrigarriak aurki daitezke.

Gehienbat, hariztiak (Quercus robur eta Quercus petraea), pagadiak (Fagus sylvatica) eta gaztainadiak nagusitzen dira, bereziki mendialdean. Pirinioetako iparraldean eta Euskal Herri barnealdeko eremuetan pagoak dira protagonista, mendi-hegalak estaliz eta udazken eta neguan kolore bereziak emanez. Bestalde, Bizkaia eta Gipuzkoako hainbat eremutan haritz amerikarra (Quercus rubra) eta eukaliptoak landatu dira egurraren ustiapenerako.

Basoek biodibertsitate aberatsa gordetzen dute, bertan bizitzen dira otsoak, basurdeak, orkatzak eta hontz handiak. Horrez gain, onddoak eta likenak ere ugariak dira, ekosistemaren osasun-adierazle bikainak izanik.

Euskal mitologian ere basoek leku berezia dute. Zuhaitzak sakratuak ziren, eta Mari jainkosak eta Basajaun bezalako izaki mitologikoek mendietan eta baso sakonetan bizitzen zutela esaten zen.

Gaur egun, basoen kontserbazioa eta kudeaketa jasangarria erronka nagusiak dira. Naturgune babestuak, hala nola Gorbeia, Urkiola eta Irati, biodibertsitatea zaintzeko eta jendeak natura modu arduratsuan gozatzeko aukera ematen dute.

Euskal Herriko basoek historia, kultura eta ekologia batzen dituzte, eta haien etorkizuna zaintzea gure esku dago.